Categorie: oordelen

Oordelen begint met beoordelen, het in ogenschouw nemen van iets of iemand, vervolgens vel je een oordeel en tot slot veroordeel je, wijs je af. Lees eerst de column oordelen.

Zie ook de categorie vastzitten.

Waarom word ik geen kluizenaar?

In mijn dromen verwerk ik de informatie die ik overdag niet tot me door heb laten dringen omdat ik er de tijd en rust niet voor nam. Stel dat ik door intensief mediteren mijn geest zou kunnen opruimen en mezelf zou kunnen afsluiten voor de informatie die op me afkomt. In dat geval zou ik geen slaap nodig hebben en zou ik, bevrijd van geestelijke ballast, ervaren wat het is om verlicht te zijn. Ik denk dit, ik weet het niet zeker. Maar stel dat dit waar is dan dien ik me te bezinnen op de vraag: Waarom word ik geen kluizenaar? Ik laat de vraag op me inwerken en kom tot de volgende conclusie: Ik kies ervoor om een bijdrage te leveren aan het leven. In verband daarmee stel ik me onbevooroordeeld open voor de informatie die op me afkomt, verdiep me erin en ga er onthecht mee om. Wanneer ik dat doe ervaar ik wat het betekent om wakker en verlicht in het leven te staan.

Zie ook:
opruimen
dromen
gebed zonder end
onthecht handelen
oordelen
de yoga van het denken

onderzoek alles

Moet je om geweld te mogen veroordelen eerst zelf gewelddadig zijn geweest zodat je weet waarover je praat? Terwijl ik deze vraag tot me door laat dringen moet ik denken aan wat Paulus schreef in zijn brief aan de Thessalonicenzen ‘Onderzoek alles, behoud het goede en vermijd elk kwaad, in welke vorm dan ook.’ Er zijn twee redenen waarom ik aan deze tekst moet denken. De eerste is het gewelddadig verleden van Paulus voordat hij zich bekeerde tot het Christendom. De tweede zijn de woorden ‘onderzoek alles’. Deze roepen een vraag bij me op: Hoe ver ga je in je onderzoek? Hoeveel moorden zullen er wel niet zijn gepleegd door mensen die wilden onderzoeken hoe het is om iemand te vermoorden!? Na een exegese van de brief besef ik dat Paulus geen antwoord geeft op de vraag waarmee ik begon. Ik richt me daarom opnieuw op de vraag en zie nu het antwoord: Onderzoek alle aspecten van het kwaad in jezelf maar verlies daarbij niet het contact met het goede. Het goede is geweldloos, de antithese van gewelddadig. Op een dieper niveau is het goede de synthese van geweldloos en gewelddadig, van goed en kwaad. Het is de verbindende kracht, de aan zichzelf voorbij reikende liefde in de schepping. Je ontdekt deze liefde wanneer je in jezelf de drang naar geweld en de behoefte aan geweldloosheid hebt herkend en erkend. Pas dan weet je wat geweld is, waarom het er is en heb je het recht om het maatschappelijk te veroordelen.

Zie ook:
onderzoeken
drie-eenheid
wie zonder zonde is
gyroscopie
in de ban van geweld

Dit was de tiende van twintig geselecteerde columns over tegenstellingen.

  1. contrasten
  2. de kus
  3. dissonanten en consonanten
  4. ondraaglijke lichtheid
  5. de harmonie van de ziel
  6. het een en het ander
  7. complementaire persoonlijkheid
  8. binnenwereld buitenwereld
  9. eten van de boom van kennis van goed en kwaad
  10. onderzoek alles
  11. verschillen
  12. levenswiel
  13. balans
  14. hopeloze romantici
  15. geobsedeerd door liefde
  16. leven als god
  17. actief en passief
  18. schepper en schepping
  19. filosofische middenweg
  20. kijken totdat ..

kwaliteit en kwantiteit

Ik besef opeens dat ik me in mijn columns regelmatig uitspreek voor kwaliteit en waarschuw voor het streven naar kwantiteit. Maar vormen kwaliteit en kwantiteit niet een van de tegenstellingen in het leven? Tegenstellingen die, wanneer je ze zonder te oordelen beschouwt, het geheim van het leven openbaren? Ik besluit me te verdiepen in de betekenis van de woorden kwaliteit en kwantiteit. De betekenis van kwaliteit is ‘mate waarin iets goed is, hoedanigheid’. Het woord is afgeleid van het Latijnse qualis ‘aard, gelijk, dezelfde’. De betekenis van kwantiteit is ‘hoeveelheid, aantal eenheden’. Kwaliteit is de aard van iets. Kwantiteit is de hoeveelheid van iets. Terwijl ik mijn aandacht op het betekenisverschil richt besef ik: Ik heb in mijn leven twee verantwoordelijkheden, een wereldlijke en een spirituele. Binnen mijn wereldlijke verantwoordelijkheid dien ik te kiezen tussen tegenstellingen als kwaliteit en kwantiteit. Spiritueel dien ik beide aspecten te onderzoeken totdat ik ze in één blik kan overzien. Terwijl ik mijn aandacht gericht houd op de tegenstelling kwaliteit-kwantiteit zie ik de hoedanigheid van het leven, het ene dat alles in zichzelf bevat en omvat.

Zie ook:
tot aan het einde
meer maakt niet beter

berouw

Wanneer je iets fout hebt gedaan en berouw toont word je niet of minder zwaar gestraft. Het woord berouw is afgeleid van rouwen ‘treuren, verdriet hebben’. Wanneer je berouw hebt en dat uit in verdriet dan geloven de meeste mensen je. Ze gaan ervan uit dat ze echt verdriet kunnen onderscheiden van gespeeld verdriet. Maar hoe vaak zullen ze om de tuin worden geleid met ‘krokodillentranen’ en hoe vaak zullen ze iemand veroordelen die volgens hen geen verdriet toont?

Zie ook:
verkrachte wilskracht
ideologisch geweld
spijt
niet bekennen maar erkennen

bashen

Ik heb me geërgerd aan het bashen van Rutte, het verbale inbeuken op hem. Wat ik miste in het politieke debat was begrip. Je kunt Rutte bestempelen als leugenaar maar je kunt je ook verdiepen in zijn verklaring dat hij zich een bepaalde uitspraak niet kan herinneren. Ik kan me dat voorstellen. In zijn positie moet hij stapels documenten lezen en ontelbare gesprekken voeren. Bovendien is hij als persoon sterk gericht op het bereiken van consensus en minder op details. Hij legt zich niet gelijk vast op een uitspraak of standpunt maar zoekt in een informele sfeer naar het gezamenlijk belang. Door zijn flexibiliteit weet hij compromissen te sluiten. Deze vormen het hart van onze democratie. Om compromissen te kunnen sluiten moet je vrijuit kunnen brainstormen en moet duidelijk zijn wanneer het wel of niet meer kan. Dit vraagt Fingerspitzengefühl waarover niet iedereen altijd beschikt, ook Rutte niet.

Zie ook:
een nieuw gezegde
Het einde van de democratie.

losse eindjes

Nu ik zeventig ben begin ik steeds meer de losse eindjes van mijn persoon te ontleden. Onlangs was mijn perfectionisme aan de beurt. Deze eigenschap wordt sterk bepaald door mijn introverte en analytische aard. Terugkijkend op mijn leven besef ik dat mijn perfectionisme is uitvergroot door gebeurtenissen in het laatste jaar van de lagere school toen ik bij mijn vader in de klas zat. De druk om te presteren was traumatiserend. Ik had als kind geen moment rust, moest altijd presteren en was bang voor zijn oordeel. Ik herinner me hoe ik met trucs probeerde mijn falen te verbergen en hoe ik mijn stinkende best deed om aan zijn strenge eisen en verwachtingen te voldoen. Ik besef nu hoe deze ervaring niet alleen mijn leef- en werkstijl heeft bepaald maar ook het feit dat ik door mijn perfectionisme niet van spelletjes houd. Ik kan niet tegen mijn verlies. In al mijn werkzaamheden streefde ik naar perfectie en was ik bang voor het oordeel van anderen. Dit heeft me niet alleen belast maar ook veel gegeven. De maatschappelijke successen in mijn leven zouden er niet zijn geweest zonder mijn streven naar perfectie.

Zie ook:
begrip mededogen en vergeving
rafels
dankzij mijn jeugd

begrip mededogen en vergeving

Het heeft lang geduurd voordat ik mijn vader kon vergeven voor de harde opvoeding die ik heb gehad. Door me te verdiepen in zijn jeugd, zijn oorlogstrauma en de gevolgen van zijn ziekte, kon ik me inleven in de gevoelens die hij moet hebben gehad. Vervolgens kon ik hem vergeven, het gif van de wrok laten verdampen waardoor ruimte ontstond voor liefde. Door dit proces ben ik ook anders gaan aankijken tegen mijn eigen trauma’s. Door me te verdiepen in de traumatische gebeurtenissen en door me open te stellen voor het kind dat ik was heb ik mijn schuldgevoel kunnen loslaten.

Zie ook:
losse eindjes
doorzetter
onze zachte onderbuik
de uitzichtloosheid van het bestaan
ontgiften

Dit was de vierde van vijf geselecteerde columns in de categorie: begrip, mededogen en vergeving.

  1. begrip
  2. mededogen
  3. vergeven
  4. begrip mededogen en vergeving
  5. jezelf vergeven