We laten ons nog altijd leiden door machtshonger, angst en gemakzucht. Onze liefde en ons denken zouden dit moeten compenseren. De liefde leggen we echter in handen van machtswellustelingen die onze angst aanwakkeren ten koste van de liefde en ons denken vertrouwen we toe aan digitale logaritmes. Dit verkleint de rol van onze individualiteit en vergroot de kans dat we zullen verdwijnen. Stel dat dit zo is, om het zwaar aan te zetten dat het einde der tijden voor ons is aangebroken. Moet ik daar dan treurig om zijn? Nee, de evolutie heeft geleerd dat het leven doorgaat. Misschien niet in de huidige vorm maar dan toch in een nieuwe vorm. De mens is evolutionair niet het hoogst bereikbare. Het leven zoekt steeds naar nieuwe vormen en laat minder levensvatbare vormen los.

Zie ook:
de collectieve mens
klimaatverandering
Ten onder aan ons succes?
gewetenloze maatschappij
teleurgesteld in de mens

Dit was de tiende van twaalf geselecteerde columns in de categorie crisis.

1. crisis
2. het gevecht van de eeuw
3. pragmatisch collectivisme
4. in de ban van geweld
5. zij gaan de confrontatie met zichzelf uit de weg
6. Titanic
7. vlucht vooruit
8. Hoe overleven we de coronacrisis?
9. in het oog van de cycloon
10. het einde der tijden
11. onheilsprofeet
12. klimaatverandering