Vanaf het begin van onze existentie ‘ons bestaan’ gaan we op zoek naar de essentie van het bestaan ‘het wezen en de zin van het zijn’. Mijn vraag is: Geef ik gedurende mijn bestaan zin aan ‘het zijn’ of ligt de zin al bij mijn geboorte vast in mijn bestaan? Deze vraag roept een andere vraag in me op: Moet het zijn in mij en in anderen existeren om zin en betekenis te krijgen? Het duurt even maar dan besef ik dat ik de vraag al vaak heb beantwoord in de columns over de scheppingskracht. Kijk niet-reactief naar de natuur en je ziet de zin van het zijn in de existentie, de manifestatie van scheppingskracht.
Zie ook:
interesse
aanwezig zijn
zelfverwezenlijking
filosofische middenweg
protestgeneratie
keuzestress
denken en geloven
universum
the ballad of Lucy Jordan
schaduwwereld
le moment suprême