Liegen hoort bij de mens maar het hoort ook bij de mens om zo min mogelijk te willen liegen. Deze wens wordt momenteel met voeten getreden door openlijk liegende politici. Nu is dat op zich niet zo vreemd. Er werd altijd al gelogen in de politiek. In de laatste zeventig jaar werden leugenaars echter door de media aan de schandpaal genageld. Nu wordt door diverse presidenten zo schaamteloos gelogen dat er geen schandpaal meer tegen opgewassen is. Er ontstaat een nieuw gezegde: Herhaal de leugen eindeloos en men gelooft hem klakkeloos.
Categoriearchief: communicatie
ratrace
Ik heb nooit overtuigd meegedaan aan de competitie waarbij je konkelend en manipulerend de maatschappelijke apenrots beklimt. Waarom eigenlijk niet? Was ik bang dat ik het gevecht zou verliezen of was ik bang dat ik aan het einde van de beklimming door de alfamannetjes zou worden afgewezen? Of was ik me bewust van de zinloosheid van de ratrace naar roem, geld en macht, van ratten die proberen te ontsnappen aan een zinloos bestaan in de tredmolen van hun ambitie?
Zie ook:
apenrots
rattenblues
leedvermaak
Ik kijk met leedvermaak naar de Brexit. Niet naar het drama dat het voor veel Britten is maar naar de puinhoop die ontstaat wanneer je het democratisch proces misbruikt en het niet goed toepast. Het begon toen Cameron het referendum misbruikte om zijn macht in het parlement te vergroten. Daarna werd het ingezet voor een probleem dat er te complex voor is. Niet alleen voor de bevolking maar zelfs voor politici die hun gebrek aan kennis opvulden met leugens. Zij reduceerden de Brexit tot een enkele ja-nee vraag terwijl de diverse aspecten feitelijk om aparte referenda vroegen. Ook is het statistisch raar om de uitslag van een ja-nee referendum rechtsgeldig te laten zijn bij 50% van de stemmen + 1. Je zou er een statistische afwijking van tenminste 5% bij op moeten tellen. Gelet op het ingrijpende gevolg van de beslissing dien je jezelf af te vragen of de uitslag zelfs niet 75% had moeten zijn zoals bij een grondwetsherziening in onze eerste en tweede Kamer.
Zie ook: referendum
the winner takes it all
Economie kan niet zonder ambitie, zonder mensen die de beste willen zijn. Als beloning krijgt de beste het meeste geld en de meeste macht. ‘The winner takes it all.’ Deze tekst die ABBA gebruikte voor een emotioneel nummer over scheiding, zou je kunnen gebruiken voor de wereldwijde economische scheiding die momenteel plaats vindt. Door de globalisering stromen geld en macht naar een kleine groep superrijken, multinationals en landen. Waar winnaars zijn, zijn echter ook verliezers. De groep verliezers wordt steeds groter. Dit besefte ik toen ik hoorde hoe Trump de Brexiteers steunde. In zijn visie als ondernemer-politicus onderwerp je landen aan je macht door hen tot voorkeursleverancier te benoemen. Dat hij de Britten in armoede stort zodra hij hen heeft losgeweekt van de Europese Unie en een andere leverancier voor de Britten vindt, vertelt hij er niet bij en het is maar de vraag of zij dit beseffen.
Zie ook: politieke slavernij
kort verhaal
Stel dat ik een filter zou hebben waarmee ik de waardevolle elementen uit mijn columns zou kunnen filteren om ze vervolgens te verwerken in een kort verhaal. Zou dat verhaal dan een toegevoegde waarde hebben op de bestaande columns? Ik denk het niet. Hoe bijzonder een dergelijk verhaal ook zou zijn, het zou niet de diversiteit hebben van de columns. Bovendien zou het de illusie wekken dat de waardevolle momenten in het leven kunnen worden samengevat. De waardevolle momenten in het leven ontdek je door steeds opnieuw de diversiteit van het leven te ondergaan en door nu eens je aandacht op de details en dan weer op het geheel te richten. De columns bieden je die mogelijkheid.
conceptuele kunst
Voor een conceptueel kunstenaar is het concept achter het product belangrijker dan de esthetische en technische realisatie. Het concept, de gedachte, krijgt waarde in de voorstelling die de toeschouwer ervan maakt. Het product zelf heeft geen waarde, hoe mooi het ook is uitgevoerd. Dit uitgangspunt van de conceptuele kunst geldt ook voor mijn columns.
Zie ook:
er is meer
in den beginne
mijn concept van zoeken
ontsla die man
Als verkooptrainer heb ik altijd het belang van interesse in de klant benadrukt. Echte interesse begint met zelfreflectie en zelfkritiek. Door je oprecht en onbevooroordeeld in te leven in de klant ontdek je wat het beste aansluit bij zijn behoeften. Wanneer ik naar Trump kijk dan zie ik een slechte verkoper. Een narcist die uit is op persoonlijke roem, zichzelf verheerlijkt door anderen zwart te maken, de kiezer manipuleert met leugens en bedrog en die je iets opdringt waar je later spijt van hebt. Mijn advies is: Ontsla die man! Hij is hoogstens geschikt als kofferbak verkoper. Met Trump als president boekt de kiezer misschien op korte termijn winst maar verliest hij op lange termijn het vertrouwen in de democratische rechtsstaat.
Zie ook:
mijn baas is een narcist
mindfucker