Door alle berichten over moord en rampspoed had ik gisteren het gevoel alsof ik in een gigantische regenbui op een berghelling stond terwijl langzaam de grond onder me in een modderstroom veranderde. Paniek overviel me. Het enige dat ik kon doen was rustig blijven en me openstellen voor de stroom van ellende. Plotseling moest ik lachen. Het was mijn eigen verbijsterde verstand dat de emotionele rollercoaster in beweging had gezet.