Ruimte en tijd kunnen niet zonder elkaar en niet met elkaar. Als mens zijn we gedoemd te leven met de spanning die dit opwekt. Spanning tussen wat gedaan moet worden en de tijd die het kost. Het enige moment waarop we hieraan ontsnappen is wanneer begin en einde elkaar ontmoeten in het hier en nu, wanneer de slang in haar eigen staart bijt.

Zie ook:
vooronderstelling
verwondering
afgerond leven
de weg tussen leven en dood
cirkel
nullijn