Ik heb moeite met geestelijk leiders die menen dat ze op grond van hun kennis van ‘heilige’ boeken recht hebben op een bijzondere status. Het feit dat ze psalmen en soera’s kunnen opdreunen maakt hen niet bijzonder, laat staan dat ze lichtende voorbeelden zijn voor anderen. Hun kennis is niet meer dan een zwart gat waarin gelovigen verdwijnen.
Categoriearchief: spiritualiteit
losgelaten of losgeslagen
Mijn voortuin is opnieuw ingericht. Zelf heb ik niets hoeven doen maar ik voelde me toch gespannen. Toen alles klaar was heb ik anderhalf uur geslapen, zo moe was ik. Vervolgens heb ik samen met mijn vrouw een fles wijn opengemaakt en leeggedronken waarna de spanning was verdwenen. Dit roept een vraag bij me op. Was de spanning verdwenen omdat ik blij was met het resultaat, omdat ik had geslapen of kwam het door de wijn? Met andere woorden, had ik de spanning losgelaten of was ik losgeslagen door de wijn? Nu, enkele dagen later, ken ik het antwoord. De wijn in combinatie met de blijdschap over het resultaat en over het feit dat de tuin klaar was maakten dat ik me kon ontspannen. Mijn verlangen naar volmaaktheid en het verlangen om grip te houden op het proces hadden mij uitgeput.
vervolgverhaal
Stel dat ik de schrijver ben van mijn levensverhaal en dat er een leven is na de dood, dan ben ik misschien ook de schrijver van het verhaal na mijn dood. Deze gedachte is niet zo vreemd. Bijna alle godsdiensten gaan er vanuit dat wat je denkt, voelt en doet bepalend is voor je leven na de dood. Afhankelijk van hoe je hebt geleefd, beland je bijvoorbeeld in de hemel of in de hel. Geloof ik zelf in een hemel of hel als eindbestemming? Nee, voor mij zijn dit op z’n best tijdelijke manifestaties van illusies die we gedurende ons leven creëren. Het doel van de scheppingskracht reikt verder dan dit. Het wil actief aanwezig zijn in steeds weer nieuwe creaties van zichzelf. Wanneer je ook na je dood deel wilt blijven uitmaken van dit scheppingsproces zul je alle illusies los moeten laten.
Zie ook: schrijven of beschrijven
de zin van het leven
soulmate
Wie wil er niet een soulmate, iemand met wie het klikt, bij wie de vonk overspringt? Ook al knettert het in de relatie met je soulmate, je weet dat je onlosmakelijk met elkaar blijft verbonden. Andere woorden voor soulmate zijn geestverwant en zielsverwant. Eigenlijk zeggen deze woorden het al. Een soulmate is iemand met wie je niet alleen je geest deelt, gedachten, gevoelens en ambities, maar ook je ziel. Je ziel is de drager van de geest, het diepe gevoel van verbondenheid met alles en iedereen. Je kunt je ziel, net als de wind, niet vastpakken. Je kunt haar alleen indirect horen, zien en voelen. Met een soulmate deel je deze ervaring. Volgens sommigen zelfs gedurende meerdere levens.
Zie ook: lichaam of ziel
gevoel van verbondenheid
Mijn gevoel van verbondenheid ontstaat wanneer de persoon die ik ben en dat wat ik waarneem in elkaar overvloeien. Op het moment dat dit gebeurt is het alsof de kernen van twee atomen fuseren. Ruimte en tijd, die de scheiding in mijn wereld in stand hielden, verdwijnen. Wat overblijft is wat onafhankelijk is van ruimte en tijd. Het diepe weten en voelen dat ik mezelf ben en dat ik tegelijkertijd jou ben en alles wat is.
Zie ook: ik of wij
moraliserend
We vinden het prima wanneer iemand een sfeerbeeld schetst waarin we onze eigen gedachten en gevoelens kunnen spiegelen maar we willen geen morele conclusies opgedrongen krijgen. Degenen die dat doen, noemen we moraliserend. Hoe zit dat bij mij? Ben ik moraliserend? Een moraliserend persoon meent dat zijn standpunten een absolute waarde hebben. Mijn standpunten hebben geen absolute waarde. Je dient ze te plaatsen binnen de context van mijn persoon en van de maatschappij waarin ik leef. Binnen deze context hebben ze een relatieve, waarde. Ze krijgen een absolute waarde wanneer je de context oneindig groot maakt.
Zie ook:
ik ben oké, jij bent oké
ethisch reveil
schaamteloos