Ik heb moeite met sociale en religieuze idealisten die de politiek onder druk zetten om hun idealen ten uitvoer te brengen. Laat ze eigen geld en arbeid inzetten voor deze idealen en dit niet afwentelen op de gemeenschap. De politiek heeft een eigen verantwoordelijkheid. Zij dient, op basis van effectiviteit en efficiency, veiligheid en gelijke kansen te creëren voor iedereen, inclusief een sociaal vangnet. Los daarvan blijft er voor iedereen voldoende ruimte over om op persoonlijke titel uitdrukking te geven aan zijn idealen.
Zie ook: de rede
Categoriearchief: alle columns, indeling per jaar
afgerond leven
Je kunt een getal afronden door het aantal cijfers te verminderen, je kunt een object afronden door de scherpe hoeken weg te halen en je kunt een gesprek afronden door het te voltooien, te beëindigen. Al deze betekenissen komen samen in het begrip ‘afgerond leven’. Iemand heeft een afgerond leven wanneer de overbodige opsmuk is verdwenen, de scherpe kantjes zijn weggehaald en wanneer de cyclus van ‘zoeken vinden loslaten’ is voltooid.
Zie ook:
afgerond geheel
cirkel
ik ben er klaar mee
ongebonden
passanten
agressie
“Mannen houden van vechten en vrouwen houden van mannen die vechten. Dat is een van de fundamentele redenen waarom er oorlog bestaat.” (Martin van Creveld) Misschien is deze uitspraak overtrokken maar vergeet even het geweldaspect. Hoeveel mannen zijn verzot op sportwedstrijden waar wordt gestreden voor de overwinning of genieten van actiefilms? Hoeveel vrouwen hebben bewondering voor een stoere man? Iemand die hen verdedigt en onverschrokken op een gevaar afstapt. ‘De aanval is de beste verdediging.’ Het woord agressie stamt van het Latijnse aggredi, naar iemand toegaan, op iemand afstappen, aanvallen. Het onschuldige op iemand afstappen kan uitmonden in het gewelddadig aanvallen van iemand en in het vereren van dit geweld.
Zie ook:
jongensdroom
testosteronbel
watjes
anarchist
Ik ben geen anarchist maar ik zou het soms wel willen zijn. Hoe nuttig een centrale overheid ook is, ze wordt vaak misbruikt door machtswellustelingen die erop kicken om anderen te manipuleren en aan hun machtswellust te onderwerpen. Een anarchist wijst om die reden een centrale overheid af en legt de macht bij kleine samenwerkingsverbanden. Ondanks dat ik soms een anarchist wil zijn, kies ik er uiteindelijk toch niet voor. Ik geloof niet dat kleine anarchistische groepen beter functioneren dan een centrale overheid. Ook in anarchistische groepen heb je machtswellustelingen. Nee, dan heb ik liever een democratisch geleide overheid met deskundigen van verschillende pluimage binnen een onafhankelijk rechtssysteem.
Zie ook: ongebonden
transformatie
Ik zit in een transformatie proces. Mijn hersenen veranderen onder invloed van de ziekte van Parkinson. Op de momenten dat de chemische balans in mijn hersenen is verstoord, bij Parkinson heet dat een ‘off’ moment, is het alsof ik een test onderga. Ik loop door een gang waar de muren links en rechts bestaan uit hulpeloosheid en paniek. Alleen door rustig te blijven en gedisciplineerd het midden van de gang aan te houden, kan ik voorkomen dat ik in een depressie beland. Dit klinkt dramatisch maar is het niet. Het is als een bijna dood ervaring. Aan het einde van de tunnel schijnt licht. Ik moet mijn weg door de gang vervolgen om alles wie ik ben te laten transformeren in iets dat groter en anders is dan ik.
de bron van mijn kracht
Waar ligt toch de bron van mijn kracht? Ontspringt ze in mijn reptielenbrein dat mij met het genotshormoon dopamine verleidt om te overleven, mijn grenzen te verleggen? Of ligt ze in mijn zoogdierenbrein dat mij met het knuffelhormoon oxytocine verleidt om mezelf aan anderen te hechten, mijn leven met hen te delen? Of ligt de bron in mijn rationele brein waar ik met mijn vrije wil de krachten van het reptielenbrein en zoogdierenbrein samensmeedt tot een nieuwe kracht? Of ben ik via mijn brein aangesloten op een kosmische energie die mijn brein gebruikt om zichzelf te manifesteren?
hopeloze romantici
Veel mensen zijn hopeloze romantici die hopen op een leven vol liefde, gezondheid en geluk. Ze beseffen niet hoe saai zo’n leven is, een leven dat slechts bestaat uit mooi en goed. Zijn het immers niet juist het lelijke en slechte die zorgen voor contrast, voor diepte van het mooie en goede? Het leven is een spel van gezonde en minder gezonde momenten, van liefde en liefdeloosheid, van geluk en lijden. Het accepteren van deze tegenstellingen opent de weg naar een bewustzijn dat iedere hoop op geluk overbodig maakt.
Zie ook:
romantiek
romantische liefde
romantisch verlangen